Logboek 3: langs de Italiaanse kust en de eilanden, 2008

1. van Menton (F) naar Rome (339NM)

Planning ( voorlopige - / - provisoire / temporary - ) Vertrek uit / départ de / departure off MENTON-GARAVAN (F): 24.04.2008

MENTON - (San Remo) - ARIGAI (Punto San STEFANO) - ALASSIO (24.04) - VARAZZE (25.04) - ARENZANO - , PORTOFINO, SANTA MARGHERITA LIGURE - RAPALLO (26.04) - Cinque Terre - PORTO VENERE - LE GRAZIE - MARINA DI CARARA / VIAREGGIO - MARINA DI PISA - MARINA CALA DI MEDICI - ISOLA CAPRAIA - (BASTIA, CORSE) - ISOLA D'ELBA - ISOLA DI GIGLIO - PORTO ERCOLE - ISOLA DI GIANNUTI - RIVA DI TRAIANO - PORTO TURISTICO DI ROMA - NETTUNO - ISOLA DI PONZA - ISOLA VENTOTENE - (ISOLA D'ISCHIA) - ISOLA DI PROCIDA (Pompei/Vesuvius) - ISOLA DI CAPRI - AGROPOLI - ACCIAROLI - CAMEROTA - CETRARO - VIBO VALENTIA - TROPEA - ISOLE EOLIE (Stromboli, Panarea, Lipari, Salina ?, Vulcano) - MILAZZO (ISOLA DI SICILIA) - REGGIO DI CALABRIA - ROCELLA IONICA - (LE CASTELLA) - CROTONE - (GALLIPOLI) - SANTA MARIA DI LEUCA ----> oversteek naar Griekenland / traversée vers le Grèce / crossing to Greece: Nisos Othonoi, Nisos Kerkira - Corfu

De Riviera di Ponente langs de oude Via Aurelia: San Remo, mega-jachten kruisen ons richting Frankrijk. Naar Antibes voor onderhoud, naar Monaco voor de Masters of de Grand Prix, naar Cannes voor het Filmfestival, of ... gewoon onderweg? Het Middeleuwse Bussana Vecchia, Taggia, Imperia, Diano Marina, de oude stad Cervo. De kapen volgen mekaar snel op: Capo Pino, Capo San Ampeglio, Capo Nero, Capo del Arma, Capo Cervo, Capo Mele. Het is middag en de wind is naar het S geruimd. De zon houdt ons nu trouw gezelschap. Op zee zijn de wolken weg, ze hangen wat doelloos over de bergen en verdwijnen. We naderen Capo Mele, nog steeds S, 4kn.

Dan, aan de kaap wordt het leuk: de wind neemt snel wat toe, en heerlijke 15 kn bakstagwind laat ons toe enkele mijlen te zeilen tot Marina di Alassio. Precies 35,9 mijl, van

Het privé-eilandje, Isolotto Gallinari, laten we aan onze stuurboord en zetten koers op de wat in de nevel gehulde Capo Noli. Het wordt deze voormiddag "motoren": Var. 2, diventando NW 3 , maar langs deze kust wordt het ongetwijfeld N(-E). De zee is olieachtig vlak en de zon is aan haar opwarming begonnen in een wat mistige blauwe lucht. Deze Ligurische kust is vrij typisch: een lange bebouwde strook - de opeenvolgende plaatsen - Albenga, Loano, Finale Ligure, Noli, Savona, Albissola Marina - dikwijls vrij hoge flatgebouwen, daarachter het goene, erg heuvelachtige, ruwe, hoge achterland en dan daarboven, de nu nog erg besneeuwde bergtoppen van de Italiaanse Alpen. Talrijke havens: Alassio, Loano, Finale Ligure, Savona - zevende handelshaven van Italië -, Varazze. Een dicht bewoonde kustlijn, badplaatsen. Een achterland waar slechts dorpskernen, het groen met rood en geel doorbreken. We kruisen enkele mega-jachten, en een zeldzame zeilboot, enkele visserssloepen. aan Capo Noli wind (sch.) 10 kn / 029°. Wij sturen 042°. Op 12 mijl ligt Varazze - Savona op 5,5. Voor Savona doen we even een poging: wat ruimer varen en we rollen de High aspect even uit, maar lang duurt de pret niet.

Marina di Varazze. Nieuwe luxe-marina. Groot. Super uitgerust. Prima betonnen steigers, houten bedekking. We zijn ongetwijfeld, ook weer hier een van de kleinste boten, en een van de uiterst zeldzame buitenlanders, en ... we hebben een plaats! Zon in de kuip, de bimini gaat open! Vlug de website bijwerken. Pech de Wi-fi werkt niet meer, en deze luxe-marina heeft nog geen nieuw systeem voorzien! Varazze is een typische erg N-Italiaans aandoende volkse badplaats voor mensen uit Savona, Genua en Turijn. In de nauwe straatjes van het stadje was het deze vrijdagavond 25 april - Bevrijdingsdag - erg druk. Een leuke sfeer ook langs de deels reeds afgewerkte, nieuwe Promenade (lungomare). In het wat het aftandse Casino moet zijn, waar we op zoek gaan naar een op dit uur onvindbare internetverbinding - een drukke volkse dansavond ... ook volle restaurants en terrassen op deze vrije (aangenaam warme) avond. Mooie (kerk)pleintjes.

Plots op vijf mijl van Punta di Portofino, een aangename verwelkoming: een viertal dolfijnen vergezellen ons, spelend in de boeggolf van Nehalinnia; net voor ze duiken draaien ze zich, als het ware om ons met een knipoog, schalks, aan te sporen. 15H40 LT Punta di Portofino op minder dan een mijl. Zeiboten, snelle motorbootjes, toeristenboten, prachtige jachten, het water is nu echt onrustig. We leggen een bulletalie, het voorzeil wordt ingerold. Het mooie Portofino verschijnt achter de Punta, de Golfo Marconi ...

Om 16H30 LT varen we Santa Margherita Ligure binnen. Geen plaats: er zijn zeilwedstrijden.

Naar Rapallo dan, op 1,5 M, raadt de havenmeester ons in het Italiaans aan. Porto Carlo Riva: we krijgen een plaats, rustig en toch centraal gelegen. Oef, een echte meevaller! Leuke, aangename haven, en ... we liggen tussen twee zeilboten!

27.04.08 Rapallo is een vrij elegante badplaats. Mooi oud stadsdeel, een mengeling van stijlen - middeleeuws dat wat verdwijnt achter barok, roccoco, en neo-stijlen - op 10' wandelen van de haven. Weer heel "noord-Italiaans", volle terrassen en restaurants, leuke wijnbars, levendig en zorgeloos. Golfo Marconi - Marconi voerde hier zijn eerste radiotransmissies uit - is omgeven door middelhoge, erg groene heuvels, bebouwd maar veel minder dan aan de Franse Riviera. Het wat ruw aandoende landschap wisselt aangenaam af met de gekleurde daken en gevels van de huizen, die eerder gegroepeerd heel wat kleurvariëteit in het relief brengen. De Promenade (lungomare Vittorio Veneto), met palmbomen en perkjes, is langs de waterkant afgezoomd met de typische kleurige Italiaanse badcabines. Zo te zien zal, in volle zomer, het volgens Rod Heikell's oordeel, gesofistikeerde Rapallo, toch ook wel wat febbre dell'estate - zomerkoorts - kennen!

Vannamiddag naar Portofino: met de bus tot Santa Margherite Ligure en dan een stevige wandeling naar Portofino, eerst langs de weg en het speciaal aangelegde houten voetpad, dan langs het hogergelegen mooie, schaduwrijke wandelpad (langs de rijweg lopen leek ons maar niks, ook al omdat het verkeer er erg druk en gevaarlijk is, zo wist onze Italiaanse havenbuur te vertellen). Portifino mooi? Ja, écht! toeristisch? Ja, zeker. Toch een must (maar ... toch blij dat we daar niet aan een boei lagen te stampen en te rollen, met het zeer drukke heen en weer varen van de toeristenboten)! Deze natuurlijke haven (Marina di Portofino, boeien, ormeggiatori) is omgeven door erg kleurrijke huisjes, luxe boetieken en hotels, mooie kerkjes, en vele terrassen - we genieten er van een lekkere cappuccino - langs de bergflank prachtige villas en een - groot - luxe hotel, de tuin van het Castello San Giorgio, vanwaar we een prachtig zicht hebben op Portofino, en het kleine, mooie kerkhof, oord van - eeuwige - rust!

Veel regen de hele nacht en ... de hele dag blijft het zwaarbewolkt, fris en buiig. Terug met de bus: naar Camogli waar hoge huizen - de "huizen van de (vissers)vrouwen", case moglie, volgens onze havenbuur - de pittoreske vissershaven nauw insluiten. De vrouwen zouden door hun echtgenoten in gemeenschapshuizen geplaatst zijn in afwachting van hun terugkeer: een waarborg voor hun trouw !

1 mei in Rapallo. Het is mooi weer en op de lungomare is het alsof de meeste weekend-bezoekers hier afspraak hebben voor de passaggiata, de aperitief wandeling.Rond het middaguur dan, lopen de restaurantterrassen vol, overvol. De net geinstalleerde badcabines zijn al volop in gebruik en rond elk verhuurkantoortje - bijna alle stranden zijn in concessie - , is het een drukte van jewelste. alhoewel de prijzen niet laag zijn: 6 euro voor een toegang tot het strand, 10 euro per dag voor een cabine en 6 euro voor een strandstoel ! Onze namiddagwandeling brengt ons langs het water door mooie publieke tuinen met reuze bloempotten bloeiende azalea's en rododendrons, naar de baia dei Sogni, de Baai der Dromen, een minuscuul strandje met een

strandbar, blauwe ligstoelen en blauw en witte kleedcabines, alles opnieuw en netjes geverfd. We laten ons verleiden tot opnieuw een lekkere cappuccino - telkens een wat verschillende smaak. Er zijn al heel wat zonnekloppers alhoewel baden nog niet mag: rode vlag, nu er nog geen toezicht is. Een bordje vermeld dat de strandactiviteiten voorlopig beperkt zijn tot "elioterapia"... Terug naar Rapallo: aan het kleine publieke strand - hier is het zonnen gratis! - is geen plaatsje meer vrij.

We naderen de Cinque Terre: met Portofino, een van de redenen waarom we zo diep in de baai van Genua zijn gedrongen. Cinque Terre, vijf erg mooie nog vrij traditionele vissersdorpen - Corniglia, Monterosso, Vernazza, Manarola, en Riomaggiore, liggen nu op vijf mijl, na de Punta Mesco. Het landschap is nu erg ruw. De erg ingesneden kustlijn is zo onherbergzaam dat de dorpen alleen per boot of te voet bereikbaar waren; thans zijn de Cinque Terre ingeschreven op de lijst van het patrimonium van de UNESCO en vormen zij een (marine) natuurreservaat.

15H30 We laten ons anker vallen in de zonnige Cala della Fornace achter de NE punt van het Isola Palmeria. Na het avondeten is de zon weg, en weg ook alle andere boten. Een erg frisse wind waait nu in de nogal open baai: we besluiten na wat overleg, om te gaan ankeren in de baai van Portovenere. We zijn er niet alleen maar moeiteloos vinden we een goed beschutte plaats ten NE van de haven, in 10 m water, op een vijftigtal meter van de rode boeien die de talrijke mosselbedden markeren (pos. 44°03'400N 09°50'550E). Een rustige nacht van zodra rond 23H, de meeste visserboten terug zijn.

We hebben weinig wind gehad, maar geregeld konden we ook het voorzeil bijzetten. Motorzeilend zijn we één keer uitgeweken voor een containerschip dat naar Carrara voer. Bij de aanloop van de monding van de Arno, moeten we uitkijken voor de zeer talrijke netten, en fuiken! De wind neemt even toe - zeebries - als we in de monding het grootzeil strijken, maar snel zitten we in het rustige rivierwater. De rechteroever is na de pontons van de Lega Navale, die géén bezoekersplaatsen heeft, ingenomen door tientallen kleine werfjes; het wordt dus niet gemakkelijk hiertussen de Marinanova te vinden, vooral omdat borden meestal ontbreken.

Vanuit Fezzano had men voor ons een plaats geregeld, maar als we de steiger eindelijk vinden is de eigenaar afwezig en worden we niet bijster veel geholpen om zekerheid omtrent onze plaats te krijgen. Tot eindelijk dan, een zich heftig verontschuldigende Mauro Favati op de motorfiets komt aangereden, en, breed lachend, de al door ons - ditmaal erg onhandig - ingenomen plaats, als de juiste bestempelt. Zijn "clubhuis" moet Kaat ook even inkijken, en betalen dat is voor later, want "er is nu te veel werk ... er liggen immers wel 3000 boten (bootjes?) op de Arno, wat amper of niet geweten is", volgens onze werfeigenaar! Maar rustig is het hier vanavond wel, tegenover het natuurreservaat op de linkeroever, en tussen de vele lijnvissers, op al die steigertjes ...

toeristen - en er zijn ook veel schooluitstappen - en de vreselijke souvenirskraampjes, genieten we van het imposant en monumentaal geheel dat gevormd wordt door de Duomo, de Torre pendente, het Battistero en het Camposanto. Kaat, die voor het eerst het Campo dei Miracoli bezoekt tracht met enkele goede foto's de herinnering vast te leggen. Juist veertig jaar gelden stond Eric hier in enthousiaste bewondering, een wat confronterende ervaring, naast de esthetische beleving. Terug door de historische straten, nu naar de Piazza dei Cavalieri, de prachtige gevel van het paleis dei Cavalieri - de huidige Normaalschool -, werk van Vasari, de wit, roze en groene marmeren gevel van de San Stefanokerk, het mooie Palazzo della Gherardesca - eveneens van Vasari ... Mooi ... onze reisgids beschrijft Pisa als een fascinerende stad met aristocratische charme, een "douceur de vivre": onze waarschijnlijk te korte ervaring is echter wat terughoudender: de geel, roos en oker geverfde gevels, de oevers van de Arno, ja, de ingrediënten zijn er, maar wij missen een zekere netheid ... Deze historisch en cultureel erg rijke stad geeft een rommelige en verwaarloosde indruk: de straatbedekking is in een erg slechte staat, zeer talrijke, grote, (dikwijls) volle vuilniscontainers ontsieren het straatbeeld en roestige verkeersborden staan zó dat ze een mooie plek echt ontsieren, de straten liggen er vrij vuil bij, onkruid woekert welig, openbare gebouwen, perkjes en pleintjes zijn erg onderkomen en er is ongelooflijk veel graffitivervuiling.

Cecina mare is een erg rommelig haventje - met een actieve zeilschool, maar dit is in Italië geen unicum! -, vrij ondiep - 2m maar meestal 1 à1,5m - aan de dichtslibbende monding van de Fiume Cecina. Van de geplande, nieuwe haven is er nog geen spoor, en men lijkt er hier niet van wakker te liggen, wel wordt er in de haveningang duchtig gebaggerd. [ update 2013: http://www.portodicecina.it/ ]

10.05.08 Van Cecina naar Porto d'Azzurro (Elba). Het is prachtig zeilweer als we Cecina mare verlaten: wind (ap.) E 15-18 knopen, vlakke zee, zonnig. Een vol uur kunnen we zeilen, dan valt de wind weg en moeten we verder op motor.

Porto d'Azzurro ligt aan de E-kust van Elba, op 33M.

Bij de aanloop van Elba - het is dan even na 14H - is er plots wind aan de Punta Falcone, de high aspect staat weer, en de motor gaat uit. Tegen de wat nevelige blauwe hemel tekenen zich de scherpe contouren van het eiland af; een glinsterende staalblauwe zee en een wat flauwe zon.

Aan bakboord, Salivoli - onze uitwijkhaven op het vasteland - en verder, Piombino,

Elba, vóór ons, en over bakboord, het Isola Paimaiola; eindelijk zeilende zeilboten, en ook nog een ferry - Piombino-Portoferraio - dan een tweede, en nog een vleugelbootferry. Het is hier druk. Groene, diep ingesneden kust, baaien, een kleine haven, een zeilbotenparking op de resten van de verlaten ijzerontginningssites, een ankerplaats...

12.05.08 Isola d'Elba, Porto Azzurro. Gisteren mooi weer alhoewel een bui even de pret kwam verstoren. Vandaag zijn de gevolgen van de onweersstoring echter prominent aanwezig: laag grijs wolkendek, stratus bewolking, met constante regen.In Porto Azzurro is nergens (meer!) enig internetpunt te vinden. We gaan dus met de bus - het weer leent er zich toe - naar Portoferraio, waar het wél zou moeten lukken.Door het onaangename weer hebben enkele (Franse) boten hun ankerplaats verlaten en zijn nu in de haven komen liggen, maar vol is het hier zeker niet, op deze Pinkstermaandag!

22.05.08 Van Elba naar Isola del Giglio. Na dagen van erg slecht weer met hevige regen vertrekken we eindelijk naar Isola del Giglio.

Om 7H30 gooien we los. Dertig en een halve mijl naar ons aanloop waypoint 1 mijl noordelijk van de N-punt van Giglio. De wind is SSE, 8 kn, de koers is 135°.

Om 10H00 peilen we Isola di Montecristo - een niet toegankelijk natuurreservaat - aan SB: 220°, op 20M, net zichtbaar in de nevel.

Om 10H30 ligt Giglio vóór ons op iets meer dan 16M. Tenzij de wind ruimt en volgens de voorspelling SW wordt, en wat toeneemt, blijft het op motor varen. Het is nog steeds erg fris op zee: zeilbroek en fleece moeten het warmte-gevoel waarmaken!

Uit Menton krijgen wij slecht nieuws: Michel en Mady moeten hun vacantieplannen opbergen waardoor onze Griekenland-afspraak - dit jaar? - niet kan doorgaan.

Om 12H00 ruimt de wind plots waardoor we het voorzeil kunnen bijzetten. Even later lezen we 12 kn op de windmeter en gaat de motor uit.

Zeilend lopen we Isola del Giglio aan om 14H30.

23.05.08 Van Isola del Giglio naar het Promontorio Argentario. Na een korte nacht - verstoord door de lawaaierige "maleducati" Duitse charterburen en een plotse hevige regenbui rond vijf uur, verlaten we om 08H00 Giglio voor het Promontorio Argentario en de vissershaven Porto Ercole op 16M, kk 095°. Het schiereiland ziet er donker en wat dreigend uit, de zee is grauw en de donkere wolken voorspellen geen leuk weer. We kunnen zeilen, weliswaar erg scherp aan de vlagerige SE-SSE wind maar de hobbelige zee en de golfslag - de deining is tegengesteld aan wind en golven - maken dat we amper een gemiddelte van 4,5 kn halen. Gehuld in onze zeilpakken krijgen we geregeld een erg zoute douche. Als we de hoge rotskust naderen valt de wind scherper in en moet de motor bij staan - we halen dan 5,5 kn -, uiteindelijk moeten we de high aspect inrollen. Een ietwat grotere vissersboot met sleepnet verplicht ons uit te wijken. Als we even na elf uur Porto Ercole aanlopen, vinden we er geen plaats - later op de dag zullen we vernemen dat ze

De regen is een geschenk der goden voor de talrijke parapluverkopers, die de touristen onophoudelijk dit hulpmiddel aanprijzen, nu Rome, vandaag, lijkt te worden overspoeld door een "natte mensen"-zee! We doen ons best om niet al te zeer ingesloten te zijn door troepen "Volg de gids" Japanners, Nederlanders, Duitsers, Amerikanen, Italianen ... de hele wereld heeft blijkbaar zijn weg naar Rome gevonden - alle wegen leiden immers naar deze imposante wereldstad! Maar meer dan voor het monumentale Coliseum staan we vol bewondering voor de Boog van Constantinus (Arco di Constantino***), voor e langsheen de groene Palatinusberg*** naar het Forum Romanum*** lopen. Twaalf eeuwen Romeinse beschaving voor - en onder - onze voeten! Een helikopter vliegt laag over de site: van een erg vriendelijke non verneemt Kaat dat Rome een belegerde stad is: de FAO houdt er een top over voedselveiligheid en verschillende staatshoofden en regeringsleiders wonen deze bij - Lula, Sarkozy, Ahmadinejad ... Intussen lijken de horden touristen geboeid door de getuigenissen uit het verleden: de Via Sacra, de boog van Septimus-Severus, de tempel van Vespasianus, de zuil van Phocas, het Huis der Vestaalse Maagden .... gidsen, uitleg: wie houdt het nog echt uit elkaar? Maar plots komt de zon erdoor: de plassen blijven, maar de touristen zijn tevreden, de Iraanse chauffeursook, en de Romeinen, en ...wij! Niet de arme parapluverkopers ... De zon. Het wordt plots erg heet.

We zijn op weg naar de Jezuïetenkerk Chiesa del Gesù; we hebben pech: deze prachtige kerk uit de Contra-reformatie is net gesloten voor de - lange -middagpauze. Hier wilden we wel even binnenlopen om de rijke barok-versiering te bekijken.

Maar wandelen bevordert de eetlust. Tijd voor een kleine lunch: aan de Largo Torre Argentina vinden we een leuk restaurant-terras.

Als we wat later van daar even teruglopen langs de Via del Plebiscito, en door de Via del Corso de Fontana di Trevi bereiken, hebben we ook even de sfeer van een grote chique winkelstraat kunnen opsnuiven. De prachtige Trevi fontein, een groots barok monument, is ongetwijfelt één van de meest bezochte plaatsen in Rome, zo vertelt onze Michelin-gids: we krijgen er even later de ontegensprekelijke bevestiging van. Verhinderd door een indrukwekkende bezoekerszee zal Kaat even geduld moeten oefenen om het populaire ritueel te volbrengen: twee muntjes achterwaarts in de fontein werpen, één om de terugkeer naar Rome te waarborgen, één om een wens te realiseren. Het warme weer heeft Eric tot de idee gebracht over te gaan tot het onmiddellijk vervullen van een eenvoudige wens: de degustatie van een ijsje van Il Gelato di S. Crispino, het meest bekende ijssalon van Rome, in de Via della Panetteria. Vooraleer aan de terugreis te denken, willen we nog naar de Piazza di Spagna. Opnieuw gaat de weg via luxezaken, ditmaal echter langs kleinere straten. Rome, hoofdstad van de luxe, rivaal van Parijs? Versace, Armani, Gucci, Prada, Bulgari ... Op de Piazza di Spagna heerst opnieuw een grote internationale drukte. Hier ook rijden dure wagens aan en af met blijkbaar belangrijke bezoekers, velen uit het Verre-Oosten. Het Metrostation is dichtbij. Van hier kunnen we terug naar het station Roma Termini.

04.06.08 Van Riva di Traiano (Civitavecchia) naar Porto Turistico di Roma-Ostia.

Een betere dag.

Om 12H15 maken we vast in Porto Turistico di Roma-Ostia.

We zijn om 7H vertrokken en hebben de 27 mijl grotendeels op heel ruime koers, motorzeilend afgelegd. Toen we vertrokken, een amper waarneembare achterlijke wind en een wat kabbelende zee. Tijdens de laatste tien mijl nam de wind stevig toe en vormde de zee zich. Als we de haven binnenlopen staat er een stevige 5Bft en rollen de golven leuk onder de boot door. We lopen dan 6,4 kn, wat voor onze boot een stevige vaart betekent. De automatische piloot krijgt het er warm van en geeft liever de helmstok door.

Porto turistico di Roma is een grote nieuwe marina met alle voorzieningen en een vriendelijke service. We betalen hier voor onze boot 27 euro - terwijl over deze marina toch hoge prijzen de ronde doen ... En voor het eerst sinds lang, - sinds Le Lavandou - liggen we rustig langszij aan een ponton!

05.06.08 Onze tweede dag-wandeling door Rome, vanuit Roma-Ostia, Porto turistico. [ Fotoalbum ](reisroute zie "Kortom" bij Porto turistico di Roma) In minder dan één uur bereiken wij met het openbaar vervoer (globaal ticket 1 euro) het beginpunt van onze tweede wandeling aan het metrostation "Ottaviano-San Pietro": vandaag willen we even het Sint-Pietersplein zien en dan weer een andere sfeerwandeling maken. Op weg naar San Pietro***, even een stop voor een hapje - want het is reeds pranzo-tijd, we zijn immers later op stap gegaan. De basiliek zelf bezoeken we niet (je moet er t.a. in het rijtje staan voor de veiligheidsscan!); wel willen we nu Rome van "hoger" zien: zo'n prachtig, echt indrukwekkend panorama*** zullen we hebben vanop het Castello Sant'Angelo*** (8 euro), aan de Tiber - op korte loopafstand langs de via della Conciliazione.

Geen rijtjestaan, alhoewel het er wel druk is, maar veel bezoekers zijn nog aan het tafelen. XVIe eeuwse pauselijke appartementen, schitterende muurschilderingen en plafonds, ook een hedendaagse kunsttentoonstelling ter ere van Galileï, en een adembenemend zicht vanop het terras op de Stad der zeven heuvels! Een stevige regenbui ontruimt even het terras, dat we vrij

snel terugvinden, badend in de zon. Langs de Ponte Sant'Angelo bereiken we dan de via Coronari; door deze pittoresque antiquairswijk - met een, weeral, verplichte ijsjesstop (maar Rome is er ook het Mekka van!) in de Gelateria del Teatro Coronari, in een leuk zijsteegje - komen we op de Piazza Novana***, waar de Fontein der Stromen (de Donau, de Ganges, de Rio de la Plata, en de Nijl, symbolen voor de vier wereld-delen, zoals onze gids vertelt) helaas in de restauratiesteigers staat. Dit groot rechthoekig verkeersvrije plein is ongetwijfeld de piazza met de meeste terrassen: muzikanten, schilders, mimekunstenaars en andere straatartiesten dingen naar de gunst en de obolen van de vele honderde bezoekers. De prijzen zijn hier iets hoger maar liggen toch nog lager dan in de meeste Europse touristische centra. Wat dit aspect betreft blijft Italie algemeen heel wat nederiger dan Frankrijk!

Een lekkere caffè freddo verdrijft de opkomende vermoeidheid!

Opnieuw op weg: langs de Corso Vittorio Emanuele naar Piazza del Argentina, waar we eergisteren lunchten: in de lagergelegen ruines koestert een kolonie katten zich in de reeds lager staande zon. De Tiberoevers zijn hier niet veraf; langs geanimeerde verkeersvrije straatjes, langs de Joodse synagoge en museum, komen weaan de bruggen die toegang geven tot de Isola Tiberina, het minuscule eilandje op de Tiber, de rivier stroomt hier nu hevig langs.

12.06.08 Ostia-Lido di Roma, een eindeloos lang, smal strand en een even lange promenade - il lungomare: dit is "Rome-aan-zee". Het strand - la spaggia -: hier volgen de "concessies" mekaar op, bars, tot soms echt groot uitgebouwde strandrestaurants, van eenvoudige houten constructies tot vrij chique gebouwen. Maar alles is keurig, netjes, goed onderhouden en geverfd. Hier komen vooral jongeren, daar is de ontmoetingsplaats van een ouder middenklasse publiek. Aan de NW-zijde - dicht bij de nieuwe haven, Porto turistico di Roma, met zijn, overdag, voor allen toegankelijke voorzieningen, restaurants, gelaterie, shops, boutieks, en zelfs bankfiliaal, maar s' nachts afgesloten, bewaakt - ligt het meer volkse soms echt schamel en erg armoedig aandoend gedeelte van Ostia. Woonblokken met betonrot verraadt gebrekkig

Meer naar het zuidoosten, naar het centrum van Ostia, wordt het netter: mooie winkels, nieuwere gebouwen, flats met grote terrassen en veel bloemenkleur erop, duiden op meer welstand. De stationswijk, druk en levendig.

Gisteren hebben we Ostia Antica [ Fotoalbum ] bezocht dat samen met Pompei en Herculaneum een van de grootste opgravingssites is. De uitgestrektheid van de antieke haven van Rome treft de bezoeker. De opgravingen die slechts in het begin van de XXe eeuw gestart zijn, hebben een stad van bij de 50.000 inwoners blootgelegd. Een stad van kooplui en transporteurs. Een stad met woonblokken, villa's en tempels, een groot theater, en een Capitool, en fora, maar ook van vele winkels, ateliers en stapelhuizen. Indrukwekkend.

13.06.08 Onze derde dag-wandeling door Rome, vanuit Roma-Ostia, Porto turistico. (reisroute zie "Kortom" bij Porto turistico di Roma) [ Fotoalbum ]

Vandaag niet echt een wandeling door Rome, hoewel ... We hebben afspraak met een aantal kunstwerken: in de Sint-Pietersbasiliek willen we de Pieta zien, dit jonge werk van Michel-Angelo, en de koepel, eveneens werk van Michel-Angelo - de basiliek zelf treft ons door haar énig monumentaal karakter, maar méér, niet echt!

Dan naar de Musei Vaticani, we hebben een korte lijst opgemaakt: de Venus van Knidos, de Laocoon-groep, de Apollo, en de Perseus, voor wat de Grieks-Romeinse zalen betreft; de Stanze di Raffaelle; in de Sixtijnse kapel willen we het nu prachtig gerestaureerde werk van Michel-Angelo bewonderen, en Botticelli; in de Pinacotheek staan werken van Rafael, da Vinci en Caravaggio op onze lijst. Door de inrichting van het Museum en meegezogen door de stroom bezoekers zullen we veel langer dan voorzien in het museum vertoeven, en veel meer zien, ondermeer de prachtige wandtapijten die in Brussel vervaardigd werden bij Pieter van Aelst. Ongepland ook de ontmoeting met Dali en Botero!

Even voor sluitingstijd - als de meeste bezoekers weg zijn en de bewakers geeuwend beginnen af te sluiten, zullen we nog even terugkeren naar de Sixtijnse kapel ... Een héél rijk museum, meer nog dan we vermoed hadden. En ... in de rij, stonden we amper vier minuten voor onze tickets!

Maar Rome bevalt ons erg, dus weer even langs de Piazza Novana naar de Piazza di Spagna: door die zo aangename, kleine en levendige straatjes waar we uren zouden kunnen rondkuieren...

Voor we de metro terug ingaan, horen we de eerste stukken van het concert die de Muziekkapel van de Marine op deze vroege zaterdagavond geeft op de Piazza di Spagna ...

Vanuit het busstation aan metrostation Piramide met bus 118 naar de Via Appia Antica: we willen toch wel één catacombe bezoeken. De catacombe van S.Sebastiaan - een van de mooiste, en de oudste - is gelegen op wat oorspronkelijk een kleine open Romeinse begraafplaats was: door de eerste christenen werd deze daarna gegraven. Het is middag als we op de site toekomen, net op tijd om in het net iets verder gelegen en erg mooie restaurant L'Archeologia een lichte lunch te gebruiken. Het bezoek, dat uitsluitend met een gids kan plaats hebben - de onze is Engelstalig -, leidt ons door een doolhof vanonderaardse gangen. Na dit boeiende en toch wel verrassende